>Poliphili, Nadja: Rönesans Düşüncesi ve Avangard Sanat
E-Skop Dergi, Sayı:13http://www.e-skop.com/skopdergi >click
http://www.e-skop.com/skopbulten/skopdergi-13-poliphili-nadja-ronesans-dusuncesi-ve-avangard-sanat/3920 >click
http://www.e-skop.com/duyuru/skopdergi-13-%E2%80%9Cpoliphili-nadja-ronesans-dusuncesi-ve-avangard-sanat%E2%80%9D/642 >click
“ ...Hypnerotomachia Poliphili’nin dili var olmayan bir dildir. Bu dil, Latince ve İtalyanca’ya ait sentaktik ve semantik fragmanların birleştirilmesiyle elde edilmiş üçüncü bir dildir... Hümanistlerin metinlerinde, “ölü dil”, “genç dil”, “dilin çürümesi”, “bir dilin ölümü”, “uykuya dalması” ya da “uyanması” gibi betimlemelerle sıkça karşılaşılmaktadır... Ölüm ve yaşam’ın kozmolojik ilişkisi içerisinde incelenen Latince ve İtalyanca, Hypnerotomachia Poliphili’de, iç içe yerleştirilmektedir. Bu yerleştirmeden üçüncü bir dil yaratılmaktadır. Ortaya çıkan bu üçüncü dil, canavarca bir birleşimdir... Sözü edilen canavarca birleşim çelişkili bir dil yaratmaktadır. Bu çelişki, ölümle yaşamın kaynaştığı bir uzlaşmazlıktır. Hypnerotomachia Poliphili, tam da bu canavarca çelişkiyi inşa etmektedir. Poliphilo’nun sevgilisi Polia, kitapta ölüyken yaşamaktadır ... Bu dil, İtalyanca ve Latince’nin tek bir kozmolojik bütünde birleşmesi için verilen mücadeledir. Bir dil rüyasıdır... Poliphili’nin dil konstrüksiyonunda ise, Latince ve İtalyanca’ya ait sentaktik ve semantik fragmanlar kabinelerdekini andıran bir yerleştirme oluşturur. Bu dil yerleştirmesi, anlaşılması zor, şifreli bir metin yaratır. Hypnerotomachia Poliphili’nin “canavarımsı” kelimeleri ve bu kelimelerden oluşturulan metni, adeta bir diller kabinesi kurmaktadır... kitap, şöyle başlar: “İçinde bilmeye ve hatırlamaya değer olan başka şeylerle birlikte, beşeri her şeyin bir rüyadan ibaret olduğu, Hypnerotomachia Poliphili.” Bu rüya, evrenin gizemli metninin ve gizli dilinin rüyasıdır...”
